Page #1 '' Het is allemaal zwart''
Blinde nachten volgden, nadat de duisternis ontwaakte in volle glorie. Bomen leken net geraamtes verloren in al het zwart. De stilte was zo oorverdovend dat het de honger naar licht niet stilde. De duisternis was herboren in het licht dat nooit had mogen zijn. Dean stond in het midden van een gespleten straat,mensen waren in paniek en liepen elkaar omver. Het monotone geluid van niks maakte hen bang. Je hoorde niets,iets,teveel. Maar de schreeuw van angst was de grootste stilte die de zwarte harten ooit gevoeld hadden. Tranen kwamen niet, en al waren ze er wel werden ze toch niet gezien. Iedereen tastte in het duister opzoek naar een beetje licht. Maar het ongelukkige lot dat samen viel met het bestaan van de hartslag van deze mensen drukte alle blijdschap weg. Ogen werden gaten gevuld met leegte. De glans was weg. Lippen werden droge gebarsten strepen, alsof een glimlach nooit bestaan had en alsof ze überhaupt niet in het bezit waren van een gezicht. Het was een masker die niet afgeze
